Postanowienie o umorzeniu śledztwa

PR 1 Ds. 2023/1234 Warszawa, dnia 24.05.2024

POSTANOWIENIE

o umorzeniu śledztwa

Jan Kowalski, prokurator Prokuratury Rejonowej w Warszawie, w sprawie przyjęcia modułu sterującego do samochodu marki Audi uzyskanego za pomocą czynu zabronionego,

- tj. o przestępstwo z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.,

działając na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.

postanowił

umorzyć śledztwo w sprawie przyjęcia w nieustalonym dniu marca 2024 w Warszawie modułu sterującego do samochodu marki Audi, wartości 1500 zł. uzyskanego za pomocą czynu zabronionego tj. o przestępstwo z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k., - wobec stwierdzenia, że czyn nie zawiera znamion czynu zabronionego /art. 17 § 1 pkt. 2 k.p.k./

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa w Warszawie nadzorowała śledztwo w sprawie przyjęcia modułu sterującego do samochodu marki Audi uzyskanego za pomocą czynu zabronionego, tj. o przestępstwo z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

W dniu 15.03.2024 funkcjonariusze policji Komendy Rejonowej w Warszawie zatrzymali do kontroli drogowej samochód osobowy marki Audi o nr rejestracyjnym WX12345. Samochód prowadził Adam Nowak, pasażerem i jednocześnie właścicielem samochodu okazał się być Piotr Wiśniewski. Fukcjonariusze policji dokonali przeszukania samochodu Audi, w trakcie którego ujawnili na tylnym siedzeniu samochodu komputer - moduł sterujący do pojazdów marki Audi.

W charakterze świadka na tę okoliczność, z uprzedzeniem o treści art. 183 k.p.k., przesłuchano właściciela samochodu - Piotra Wiśniewskiego oraz kierującego samochodem Adama Nowaka. Piotr Wiśniewski zeznał, że moduł sterujący do samochodu Audi otrzymał od młodego mężczyzny, którego imienia i nazwiska nie zna, w zamian za pożyczenie mu pieniędzy. Według wersji podanej przez tego świadka, mężczyzna ten w lutym 2024 pożyczył od świadka gotówkę w kwocie 2000 zł i w zamian pozostawił mu komputer samochodowy, owinięty srebrna taśmą. Świadek schował ten moduł pod podłokietnik tylnej kanapy w samochodzie i zapomniał o nim. Mężczyzna któremu pożyczył pieniądze nie zwrócił ich i nie odebrał tego modułu. Adam Nowak zeznał natomiast, że nic nie wiedział na temat sterownika ujawnionego podczas przeszukania samochodu jego znajomego oraz nie wie, co to za moduł i do czego może służyć.

W toku śledztwa uzyskano opinię z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych śladów linii papilarnych ujawnionych na zabezpieczonym module sterującym oklejonym taśmą samoprzylepną koloru szarego. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono jednak, że zabezpieczone odwzorowania linii papilarnych nie pochodzą od osób, od których pobrano materiał porównawczy tj. Piotra Wiśniewskiego i Adama Nowaka.

Z uzyskanej w toku śledztwa opinii Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji w Warszawie wynika, że zabezpieczony przedmiot to sterownik wtrysku z silnika samochodu marki Audi. W opinii tej stwierdzono także, że usunięto z niego oznaczenia umożliwiające identyfikację, z którego dokładnie pojazdu marki Audi pochodzi. Biegły stwierdził również, że pamięć sterownika jest pozafabrycznie przeprogramowana i nie można wykluczyć, że sterownik ten umożliwia uruchamianie samochodów marki Audi wyposażonych w silnik 2.0 TDI z pominięciem fabrycznego immobilizera, czyli bez legalnego kluczyka. Jednocześnie nie udało się ustalić numeru VIN pojazdu w którym był on zainstalowany fabrycznie.

W związku z powyższym kierując się zasadą wyrażoną w art. 5 §2 k.p.k. stwierdzić należy, że śledztwo w niniejszej sprawie nie dostarczyło wystarczających podstaw, do przyjęcia, że przedmiotowy sterownik był wykorzystywany do uruchamiania skradzionych samochodów osobowych marki Audi, a także nie można jednoznacznie wykazać, że pochodził on z przestępstwa. W związku z powyższym postanowiono jak na wstępie.

Prokurator

Jan Kowalski

Pouczenie:

1. Na powyższe postanowienie przysługuje zażalenie do sądu właściwego do rozpoznania sprawy (art. 306 § 1a k.p.k., art. 465 § 2 k.p.k.):

- stronom procesowym,

- instytucji państwowej lub samorządowej, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie,

- osobie, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie określonym w art. 228-231, art. 233, art. 235, art. 236, art. 245, art. 270-277, art. 278-294 lub w art. 296-306 Kodeksu karnego, jeżeli postępowanie karne wszczęto w wyniku jej zawiadomienia, a wskutek tego przestępstwa doszło do naruszenia jej praw.

Sąd może utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie lub uchylić je i przekazać sprawę prokuratorowi celem wyjaśnienia wskazanych okoliczności bądź przeprowadzenia wskazanych czynności (art. 330 § 1 k.p.k.).

Jeżeli prokurator nadal nie znajdzie podstaw do wniesienia aktu oskarżenia wyda ponownie postanowienie o jego umorzeniu, pokrzywdzony, który wykorzystał uprawnienia przewidziane w art. 306 § 1a k.p.k. (tj. prawo do złożenia zażalenia, które zostało uwzględnione przez sąd) może w takim przypadku wnieść akt oskarżenia do sądu w terminie miesiąca od daty doręczenia odpisu postanowienia, które jest równoznaczne z zawiadomieniem o postanowieniu w rozumieniu art. 55 § 1 k.p.k. (art. 330 § 2 k.p.k., art. 55 § 1 k.p.k.). Akt oskarżenia winien spełniać wymogi określone w art. 55 § 1 i 2 k.p.k. Inny pokrzywdzony tym samym czynem może aż do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej przyłączyć się do postępowania (art. 55 § 3 k.p.k.).

2. Uprawnionym do złożenia zażalenia, o którym mowa w art. 306 § 1a k.p.k., przysługuje prawo przejrzenia akt sprawy (art. 306 § 1b k.p.k.).

3. Na postanowienie co do dowodów rzeczowych zażalenie przysługuje stronom oraz osobie, od której odebrano przedmioty lub która zgłosiła do nich roszczenie (art. 323 § 2 k.p.k.).

4. W sprawach z oskarżenia prywatnego zażalenie na postanowienie prokuratora o umorzeniu postępowania przygotowawczego rozpoznaje prokurator nadrzędny, jeżeli postanowienie zapadło z uwagi na brak interesu społecznego w ściganiu z urzędu sprawcy (art. 465 § 2a k.p.k.).

5. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem prokuratora, który wydał postanowienie. Termin do wniesienia zażalenia wynosi 7 dni od daty doręczenia odpisu postanowienia i jest zawity. Zażalenie wniesione po upływie tego terminu jest bezskuteczne (art. 122 § 1 i 2, art. 460 k.p.k.).