Postanowienie w przedmiocie rozłożenia grzywny na raty

XII K 789/23

Warszawa, dnia 24 października 2023 r.

POSTANOWIENIE

Sąd Rejonowy w Warszawie Wydział XII Karny Sekcja do spraw Wykonywania Orzeczeń,w składzie:Przewodniczący: Anna KowalskaProtokolant: Jan Nowakprzy udziale Prokuratora Rejonowego w Warszawie - Maria Zielińska

po rozpoznaniu w dniu 23 października 2023 r. w Warszawie

sprawy Jan Kowalski - syna Adama i Ewy z domu Wiśniewska, urodzonego dnia12 marca 1985 w Krakowie

skazanego za przestępstwo z art. 157 § 2 k.k.

z wniosku skazanego

w przedmiocie rozłożenia spłaty kary grzywny na raty

na mocy art. 18 § 1 k.k.w., art. 19 § 1 k.k.w., art. 20 § 1 k.k.w., art. 49 § 1 k.k.w. a contrario,art. 24 § 1 k.k.w. a contrario

postanawia

nie uwzględnić wniosku skazanego o rozłożenie kary grzywny, orzeczonej wyrokiem SąduRejonowego w Warszawie z dnia 15 maja 2023 r. w sprawie XII K 123/23 na raty.

UZASADNIENIE

Jan Kowalski został skazany na karę 30 stawek dziennych grzywny po50 złotych każda. Następnie została ona zamieniona na zastępczą karę 15dni pozbawienia wolności a potem wobec dokonania wpłaty wymiar kary zastępczejzostał zmniejszony do 10 dni. W związku z tym wniósł on o rozłożenie ich spłaty naraty, co motywował faktem podjęcia pracy. Zgodnie z dyspozycją art. 49 § 1k.k.w. istnieje możliwość rozłożenia spłaty karygrzywny na raty na okres nieprzekraczający roku, jeżeli natychmiastowe jej uiszczeniepociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki. Natomiast na podstawie art.24 § 1 k.k.w. istnieje możliwość zmiany lub uchylenia postanowienia, jeżeli po jego wydaniuujawniły się nowe lub uprzednio nieznane okoliczności mające istotny wpływ narozstrzygnięcie. W przedmiotowej sprawie Sąd nie znalazł podstaw, aby uwzględnić wniosek skazanego.Należy podkreślić, iż poza brakiem możliwości natychmiastowego wykonania kary grzywny,przesłanką zastosowania systemu ratalnego jest konkretna perspektywa pieniężna świadczącao tym, iż skazany dokona spłaty ratalnej. Tymczasem poza enigmatycznym stwierdzeniem oposiadaniu pracy skazany nie przedstawił żadnych dowodów potwierdzających jego słowachociażby w postaci umowy czy stosownego zaświadczenia. Faktem jest, iż w czerwcu 2023 r.dokonał on wpłaty 500 złotych, ale od tamtej pory, pomimo posiadania pracy, nie wpłaciłon żadnej kwoty. Wobec tego w ocenie Sądu wniosek skazanego ma służyć w celu nieuprawnionegoodraczania wykonania orzeczonej kary grzywny. Przecież skazany może de facto ratalnieregulować swoje zobowiązanie bez formalnej decyzji Sądu i w ten sposób zmniejszać wymiarkary zastępczej aż do całkowitego jej wykonania, ale tego nie czyni. Stąd negatywny stosunekSądu do jego wniosku. Tym samym nie ma podstaw do zmiany postanowienia o karzezastępczej, która byłaby konieczna, w przypadku podjęcia decyzji o zastosowaniu systemuratalnego. Biorąc powyższe pod uwagę, na podstawie wskazanych przepisów, Sąd Rejonowypostanowił, jak na wstępie.

Zarządzenie:1. odnotować,2. odpis postanowienia wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia zażalenia doręczyć skazanemu,3. przedłożyć wraz z wpływem zażalenia albo za 14 dni.