Zażalenie na postanowienie o odmowie przywrócenia terminu

Warszawa, 2023-10-26

adw. Jan Kowalski

Kancelaria Prawnicza "Lex"

ul. Marszałkowska 123

tel. 555-444-333, e-mail: jan.kowalski@lex.pl

obrońca Adama Nowaka

oskarżonego o czyn z art. 244 k.k.

II K 123/23

Sąd Okręgowy

w Warszawie

VII Wydział Karny

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego w Warszawie

II Wydział Karny

Zażalenie

na postanowienie Sądu Rejonowego w Warszawie z 2023-09-15 r. o odmowie

przywrócenia terminu do wniesienia apelacji

Na podstawie art. 126 § 3, art. 425 § 1-3 i art. 438 pkt 2 k.p.k.:

1. zaskarżam powyższe postanowienie w całości,

2. zarzucam naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na jego treść, a to art. 126 § 1 k.p.k., poprzez wyrażenie błędnego poglądu, że przebywanie na zwolnieniu lekarskim, potwierdzonym następnie zaświadczeniem wystawionym przez lekarza sądowego, nie stanowi przyczyny niedotrzymania terminu zawitego niezależnej od strony,

3. wnoszę o zmianę zaskarżonego postanowienia i przywrócenie terminu do wniesienia apelacji oskarżonego.

Uzasadnienie

W dniu 2023-08-30 r. Sąd Rejonowy w Warszawie uznał oskarżonego Adama Nowaka za winnego popełnienia przestępstwa z art. 244 k.k. i wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Oskarżony złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku, które otrzymał 2023-09-05 r.

W dniu 2023-10-10 r. oskarżony złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia apelacji wraz z apelacją. We wniosku oskarżony wskazał, że od 2023-09-06 do 2023-10-09 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim i załączył zaświadczenie lekarskie o niezdolności do pracy. W dniu 2023-10-12 r. oskarżony załączył ponadto zaświadczenie wystawione przez lekarza sądowego potwierdzające niezdolność do udziału w czynnościach procesowych.

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Warszawie z 2023-09-15 r. odmówiono oskarżonemu przywrócenia terminu do wniesienia apelacji, wskazując, że nie każda niezdolność do pracy skutkuje brakiem możliwości wniesienia apelacji, nawet jeśli zaświadczenie to jest następnie potwierdzone przez lekarza sądowego. Sąd wskazał, że grypa nie jest tego typu schorzeniem, które wyłączałoby możliwość wniesienia apelacji, w tym jej nadania choćby za pośrednictwem członka rodziny czy nawet osoby trzeciej, tym bardziej że sprawa miała charakter wyjątkowo mało skomplikowany, bo oskarżony przyznał się do popełnienia czynu, a kwestią sporną była wyłącznie wysokość orzeczonej kary.

Stanowisko Sądu Rejonowego nie jest słuszne.

Artykuł 117 § 2a k.p.k., na który powołał się Sąd w treści uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, reguluje sposób usprawiedliwiania uczestników procesu z powodu choroby w wypadku niestawiennictwa. Oskarżony tymczasem w niniejszej sprawie musiał sporządzić środek odwoławczy, co wymaga określonych umiejętności, ale także odpowiedniego stanu zdrowia, który rzutuje m.in. na koncentrację uwagi, możliwość skupienia myśli itp. Oskarżony w trakcie choroby tych cech nie posiadał, dlatego sporządzenie apelacji, zwłaszcza że nie jest on prawnikiem, a zatem nie sporządza takich pism na co dzień, było zajęciem przekraczającym jego możliwości intelektualne. Mając na uwadze, że wyrok dotyczył osoby oskarżonego, trudno wymagać, aby czynność odwołania od wyroku powierzył on członkom rodziny czy jeszcze innym, bliżej nieokreślonym osobom trzecim.

Należy wskazać, że oskarżony bezzwłocznie po ustaniu choroby sporządził apelację i złożył wniosek o przywrócenie terminu do jej wniesienia zgodnie z wymogami art. 126 § 1 k.p.k.

adw. Jan Kowalski