Zażalenie na postanowienie o zastosowaniu dozoru Policji

Warszawa, 12.05.2024

adw. Anna Kowalska

Kancelaria Lex

ul. Marszałkowska 15

tel. 555-123-456, e-mail: kowalska@lex.pl

obrońca Jana Nowaka

podejrzanego o czyn z art. 207 § 1 k.k.

IV Ko 31/20

Sąd Okręgowy

w Warszawie

II Wydział Karny

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego

w Warszawie

IV Wydział Karny

Zażalenie

na postanowienie Sądu Rejonowego w Warszawie z 10.05.2024, wydane wobec

Jana Nowaka, o zastosowaniu dozoru Policji, pod warunkiem że opuści on lokal zamieszkiwany z pokrzywdzoną w wyznaczonym terminie i określi miejsce swego pobytu

Na podstawie art. 252 § 2, art. 425 § 1-3 i art. 438 pkt 3 k.p.k.:

1. zaskarżam powyższe postanowienie w całości,

2. zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za jego podstawę, a mogący mieć wpływ na jego treść, poprzez bezzasadne przyjęcie, iż podejrzany dopuścił się przestępstwa z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej na szkodę żony Anny Nowak, podczas gdy między małżonkami dochodziło do wzajemnych nieporozumień i utarczek słownych, nieprzybierających formy przemocy czy groźby bezprawnej, a zwłaszcza stroną aktywną nie był Jan Nowak,

3. wnoszę o uchylenie zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

Janowi Nowakowi przedstawiono zarzut popełnienia przestępstwa z art. 207 § 1 k.k., polegającego na znęcaniu się fizycznym i psychicznym nad żoną Anną Nowak. Postanowieniem z 10.05.2024 Sąd Rejonowy w Warszawie zastosował wobec podejrzanego środek zapobiegawczy w postaci dozoru Policji, pod warunkiem że opuści on lokal zamieszkiwany z pokrzywdzoną w wyznaczonym terminie i określi miejsce swego pobytu.

Postanowienie to nie jest słuszne i powinno podlegać uchyleniu.

Sąd Rejonowy dopuścił się błędu w ustaleniach faktycznych stanowiących podstawę jego decyzji, ponieważ brak jest przekonujących dowodów, że podejrzany stosował przemoc lub groźbę bezprawną wobec osoby wspólnie z nim zamieszkującej, czyli żony Anny Nowak. Tymczasem warunkiem zastosowania instytucji z art. 275 § 3 k.p.k. jest realizacja znamion uprzednio wskazanych. Wyłącznie z zeznań pokrzywdzonej wynika, że podejrzany w taki sposób zachowywał się względem niej, gdy tymczasem ani podejrzany, ani świadkowie - Maria Kowalska oraz Piotr Wiśniewski - nie potwierdzili wersji pokrzywdzonej. W świetle powyższego należy uznać, że brak jest podstaw do przyjęcia istnienia dużego prawdopodobieństwa popełnienia czynu z art. 207 § 1 k.k., a tym samym także podstaw do zastosowania tymczasowego aresztowania, co z kolei warunkuje dopuszczalność stosowania tzw. dozoru warunkowego. Nawet jednak przyjęcie przeciwnego stanowiska nie uzasadnia stosowania środków przymusu, albowiem nie zachodzi żadna z przesłanek szczególnych opisanych w art. 258 k.p.k. Jan Nowak nie nadużywa alkoholu, jest osobą spokojną, o czym świadczy treść wywiadu środowiskowego, a konflikt z małżonką trwa od kilkunastu lat i nigdy nie przybrał formy znęcania się nad nią ze strony podejrzanego. Przeciwnie, to Anna Nowak jest osobą prowokującą kłótnie i awantury, roszczeniową i dążącą za wszelką cenę do tego, aby jej małżonek opuścił ich wspólnie mieszkanie.

Z uwagi na powyższe wnoszę jak we wstępie.

adw. Anna Kowalska